Kitaplar İyi ki Varlar

Koreseverim lakin tek yaptığım oturup dizi izlemek değil elbet..

Başka hobilerim de var.. Kitap okumak her Türk insanın olduğu gibi benim de en klişe hobim :)) Ama severim gerçekten kitap okumayı, lakin her yazarı her kitabı okuyanlardan olamadım bir türlü.. İnsanların deliler gibi konuştuğu çoğu kitap hakkında fikrim olmuyor benim genelde.. Bu tarz benim.. Gişesi yüksek filmleri de sevmem ben.. Hala ne Matrix'i ne Yüzüklerin Efendisi'ni izlemişimdir mesela.. Herkesler konuşurken Fransız kalmaları severim ben.. 

İşte kitaplarda da böyle olabilir.. Mesela Ferid Edgü'nün hiçbir kitabını okumadım henüz :( Ya da Nobel ödüllü yazarımız Orhan Pamuk'un.. Bunlar okumak isteyip okuyamadıklarım.. Kitapçıya her gidişimde kendi yazarlarıma kaydığı için gözlerim unuttuğum kitaplarını almayı.. Bir de pişman olmadıklarım var.. Mesela ergenlikte bile İpek Ongun okumadım ben.. O kitaplardan etkilenmeyen numerus clausus Türk Gencinden biriyim yani :)) Ama itiraf etmeliyim ki Ahmet Günbay Yıldız okumuşluğum var.. Türk filmlerini pek sevdiğimden sanırım, bu adamın kitapları da sürükleyici gelmişti.. Ama babamın suçu.. Karne hediyesi olarak almasaymış ben ne yapayım..

Klasikler, best sellerlar falan derken bir ara iyice saçmalamıştım kitap okumakta.. Dost Kitabevinin en çok okunanlarından gidip kitap almışlığım var benim :( Sırf birileri çok okudu diye okumamak da bir isyandı oysa.. İçimdeki bu değişime hemen engel oldum tabi.. Nazancığımın kitapları dururken başka kitaplarda okunur muymuştu... Idolün kim falan diye sorsalar bana, Nazan derim.. Üslubuna, tavrına, tarzına, edebiyatına, hayran olduğum bir nadide yazar kendileri.. Sanki kelimeleri kağıda dökerken kağıdın incinmesinden korkuyor.. Öyle naif, öyle kibar.. Bütün kitaplarını okumadım maalesef, lakin okuduğum her kitabını iyi ki okumuşum dedim.. 

Kitaplarıma kıyamazdım ben.. Eskimesinden, yırtılmasından korkardım.. 'yaşanmışlık katar eskimek, yırtılmak, daha çok severim kenarı kıvrılmış, içi karalanmış kitabı' diyen Nazan'ı okuyuncaya dek.. Ve geçenlerde çok sevdiğim bir arkadaşım bana Nazan'ın kitabını hediye etti.. İçinde de küçük bir not.. 'Senden önce okuyup yaşanmışlık katmak istemiştim ama yetiştiremedim.. Sen oku ve anılar biriktir bu kitapla ilgili...' Ben de aynen öyle yaptım.. Gurbetimin ilk günlerinde soluksuz okuduğum bu kitap yoldaşım, arkadaşım oldu.. Bitirince üzüldüm, sanki bir sevdiğimi kaybetmişcesine.. Methiyeler düzdüm günlüğümde kitabıma..

Velhasılı kitaplar diyorum iyi ki varlar.. Hele Nazan Bekiroğlu'nun kitapları... Allah'a çok şükür..